Help, mijn hond heeft chocolade gegeten!

Voor veel mensen is chocolade een echte lekkernij. De meeste mensen hebben dan ook regelmatig chocolade in huis. Vooral rond de feestdagen is er geen ontkomen aan! Er kleeft echter ook een nadeel aan al die verwennerij, en dan hebben we het niet over de calorieën die je ermee binnenkrijgt. Voor een hond is chocolade namelijk giftig! Wat nu als je hond toch chocolade heeft gegeten?

Waarom is chocolade giftig voor honden?

Chocolade wordt gemaakt van cacaobonen en in die bonen bevindt zich een grote hoeveelheid theobromine. Deze stof is niet schadelijk voor mensen, maar wel voor honden én katten. Dit komt doordat theobromine in honden- en kattenlichamen langzamer wordt afgebroken dan in mensenlichamen.

Hoe donkerder de chocolade, hoe meer cacaobonen deze bevat en dus ook hoe giftiger deze is voor je hond. In het ergste geval kan een hond van 20 kg al overlijden na het eten van slechts 50 gram pure chocolade!

Is alle chocolade giftig voor honden?

Witte chocolade bevat geen theobromine, dus daarover hoef je je geen zorgen te maken. Desondanks is het niet verstandig om je hond witte chocolade te geven, want het bevat wel veel vet. Die grote hoeveelheden vet kunnen ervoor zorgen dat je hond diarree krijgt of moet overgeven.

Hoe puurder de chocolade, hoe giftiger. Cacaopoeder, wat je bijvoorbeeld gebruikt om chocolademelk van te maken, bevat nog meer theobromine en is dus nog giftiger dan de meeste chocoladesoorten.

Houd het liefst dus alle chocolade en andere voedingsmiddelen die cacao bevatten of uit cacao bestaan zo ver mogelijk bij je hond vandaan!

Help, mijn hond heeft chocolade gegeten! Op welke symptomen moet ik letten?

De verschijnselen van een chocoladevergiftiging worden dus veroorzaakt door de in cacao aanwezige stof theobromine. Vanaf 1 tot 4 uur na inname van de chocolade kunnen al symptomen optreden, maar het kan ook 6 tot 12 uur duren voordat je merkt dat je hond een chocoladevergiftiging heeft opgelopen.

Bij milde vergiftigingsverschijnselen zal een hond gaan braken en diarree krijgen. Ook kan een hond meer gaan drinken en plassen. Meer drinken is in principe goed, want zo worden de afvalstoffen sneller het lichaam uitgedreven!

Bij een ernstigere chocoladevergiftiging wordt de hond onrustig en opgewonden. Honden kunnen spiertrillingen, hartkloppingen en epileptische aanvallen krijgen. Dit komt omdat theobromine het centraal zenuwstelsel prikkelt en ook het samentrekken van de hartspier en de skeletspieren stimuleert. In een later stadium van de vergiftiging kan een tekort aan kalium in het bloed ontstaan. En door het hoge vetgehalte in chocolade is het mogelijk dat de alvleesklier gaat ontsteken. Honden kunnen helaas overlijden als gevolg van al deze complicaties, waaronder met name hartritmestoornissen en ademhalingsproblemen die het gevolg zijn van een chocoladevergiftiging.

Let op: wanneer je hond de chocolade met verpakking en al heeft opgegeten, kan het veel langer duren voordat verschijnselen optreden, omdat de theobromine minder snel in het lichaam wordt opgenomen. Blijf dus alert!

Hoeveel chocolade moet een hond eten om er ziek van te worden?

De giftigheid van theobromine is erg wisselend. Voor de ene hond kan een bepaalde hoeveelheid chocolade minder of zelfs geen kwaad, terwijl diezelfde hoeveelheid voor een andere hond dodelijk kan zijn.

Om toch enige houvast te creëren zijn er richtlijnen opgesteld die aangeven hoeveel chocolade voor een gemiddelde hond gevaarlijk is. In deze tabellen wordt rekening gehouden met het gewicht van de hond en wordt onderscheid gemaakt tussen melkchocolade en pure chocolade. Vaak worden zowel geen, milde als ernstige verschijnselen genoemd.

Raadpleeg je deze tabellen, houd er dan wel rekening mee dat de giftigheid van chocolade per hond sterk kan wisselen en dus ook sterk kan afwijken van de richtlijnen. Twee honden met hetzelfde lichaamsgewicht die dezelfde hoeveelheid van dezelfde soort chocolade eten kunnen compleet andere verschijnselen ontwikkelen. Terwijl de ene hond misschien alleen diarree krijgt, overlijdt de andere hond aan ernstige hartritmestoornissen.

Daarnaast is het ook belangrijk om te beseffen dat honden theobromine langzaam afbreken. Een hond die bijvoorbeeld een paar keer per week een bonbonnetje krijgt, kan na een aantal dagen tot weken toch ernstige vergiftigingsverschijnselen krijgen.

Heef je hond chocolade gegeten, overleg dan dus altijd met je dierenarts! Hij of zij kan je het beste adviseren over de juiste behandeling voor jouw hond.

Hoe behandel je een hond die chocolade heeft gegeten?

Heeft je hond slechts een klein beetje chocolade gegeten, dan kan het zijn dat hij of zij geen tot weinig klachten ontwikkelt. Omdat een chocoladevergiftiging echter zo wisselend verloopt, is het toch raadzaam om altijd contact op te nemen met je dierenarts!

Oordeelt de dierenarts dat je hond te veel chocolade heeft gegeten, dan kan de behandeling er als volgt uitzien:

• Als de inname van de chocolade minder dan 4-6 uur geleden is, kan de dierenarts de hond laten braken. Doe dit niet zelf door de hond bijvoorbeeld een schep zout te geven, want dit kan weer tot een zoutvergiftiging leiden!
• Als braken niet of onvoldoende lukt, kan de maag gespoeld worden. Belangrijk is dat de hond hiervoor gesedeerd en goed geïntubeerd wordt. De maag dient gespoeld te worden totdat het water dat terugloopt vrijwel helder is.
• Na het spoelen van de maag wordt actieve kool toegediend om de heropname van theobromine uit de darm te verminderen. Deze dosis kan het beste na 4-6 uur herhaald worden. Eventueel iedere 4-6 uur, totdat de hond weer helemaal stabiel is.
• Theobromine wordt via de urine uitgescheiden maar heropgenomen via de blaaswand. Daarom kan diurese gestart worden en een urinekatheter aangelegd worden.
• Een hond met ernstige chocoladevergiftigingsverschijnselen moet worden opgenomen en krijgt een intraveneus infuus en indien nodig extra zuurstof.

Wat is de prognose van een chocoladevergiftiging bij honden?

Als je er snel bij bent, is de prognose van een chocoladevergiftiging meestal gunstig. Met name bij grote innames van donkere chocolade kan echter wel een levensbedreigende situatie ontstaan. In dat geval is opname en intensieve zorg nodig. Hierdoor kunnen veel honden alsnog gered worden, maar het blijft een ernstige vergiftiging en er bestaat een risico op overlijden. Beter voorkomen dan genezen dus: houd chocolade ver, héél ver, bij je hond vandaan!